W dniu 26 kwietnia 2021 zmarła nasza Koleżanka, dr Anna Kluba, wychowawczyni wielu pokoleń krakowskich germanistów. Pogrzeb odbędzie się w piątek, 30 kwietnia o godz. 11 na nowym Cmentarzu Komunalnym w Podgórkach Tynieckich (Kaplica).

Dr Anna Kluba rozpoczęła pracę w IFG UJ w 1977 roku. Prowadziła m.in.  seminaria magisterskie na studiach dziennych i zaocznych, seminaria licencjackie, zajęcia opcyjnie oraz kursy z historii literatury niemieckiej i teorii literatury. W 1986 r. obroniła literaturoznawczą pracę doktorską. W latach 1992-2011 była opiekunem NKJO w Suchej Beskidzkiej. Dr Kluba jest autorką licznych artykułów naukowych; wraz z mężem Antonim Klubą przełożyła wiele pozycji książkowych i artykułów popularnonaukowych.

Dr Kluba była wybitnym dydaktykiem zaangażowanym również w pracę organizacyjną – brała wielokrotnie udział w reformie programu studiów. W 2001 r. otrzymała od Marszałka Województwa Małopolskiego nagrodę za wybitne osiągnięcia w NKJO w Suchej Beskidzkiej, w 2010 r. medal KEN, a w 2016 r. nagrodę JM Rektora UJ za najwyższą ocenę w ankietach studenckich oraz Złoty Medal za Długoletnią Służbę.

Była niezwykle koleżeńskim i lubianym pracownikiem IFG, a także autorytetem nie tylko dla studentów, lecz również koleżanek i kolegów.

Jesteśmy wszyscy do głębi wstrząśnięci i nie możemy uwierzyć, że Ania tak niespodziewanie odeszła z naszego grona. Będzie Jej nam bardzo brakować i zawsze będziemy Ją pamiętać. Tak wspominają Ją koleżanki i koledzy:

„Wymagała od innych, ale przede wszystkim od siebie. Zawsze podziwiałem jej prawość, ostrożny, acz krytyczny dystans i umiejętność ważenia różnych, często sprzecznych racji. Przede wszystkim jednak była zawsze osobą ciepłą, serdeczną, dowcipną”

„Bardzo ścisły umysł, mistrzyni logicznego myślenia, precyzyjnego wyrazu dla myśli i rzeczy”

„Nauczyła mnie dokładności, dbania o szczegóły, wytrwałości. To dzięki Niej rozwijałam się w dydaktyce i literaturze. Gdy wydawało mi się, że nie dam rady, podnosiła mnie na duchu i uczyła wiary w siebie.”

„Kto teraz nam wytłumaczy te wszystkie tabelki? Kto czujnym okiem sprawdzi, czy nikomu z nas niczego nie brakuje podczas zakładowego opłatka?”

„Ania była na pierwszym roczniku studentów, z jakimi po rozpoczęciu pracy miałam zajęcia, i należała - do końca, biorąc pod uwagę moich 48 lat pracy – do najlepszych, najzdolniejszych...”

„Jedna z najlepszych i najbardziej prawdziwych osób, jakie w życiu poznałam. Szczera i autentyczna. Człowiek szczęśliwy i spełniony. Człowiek, który nie musi nikomu nic udowadniać. Wzbudzająca ogromny szacunek, a jednocześnie pełna wewnętrznego ciepła.”

„Dostaliśmy od Ani w prezencie marynowane grzyby, będę płakać otwierając podgrzybki z rozmarynem i prawdziwki wrzosowe na miodzie.”

„Była osobą, która potrafiła napełniać innych nadzieją i otuchą, dla wielu z nas była przewodnikiem, potrafiła bezinteresownie wspierać.”

„Dzisiejsza tragiczna wiadomość to jak grom z jasnego nieba. I weź się, człowieku, miej dobrze, gdy odchodzą Przyjaciele...”

Dyrekcja i pracownicy IFG UJ